MAHKEMESİ :Asliye Hukuk İş Mahkemesi


Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R
Dava, davacının 17.11.1992-1.8.1997 tarihleri arasında davalı ..."nde geçen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyulup davanın kabulü ile hükümde yazılı şekilde karar verilmiş ise de, varılan sonuç hatalı olmuştur.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olusu her türlü delille ispat kazanabilirse de çalışmanın konusu niteliği başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve işverenin resmi kayıtlara geçmiş bordro tanıkları yada komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555- 3.11.2004 gün 2004/21- 480-579 sayılı kararları da bu doğrultudadır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 1.8.1997 tarihinde davalı ... Genel Müdürlüğüne bağlı ... Orman İşletme Müdürlüğünde çalışmaya başladığına dair sigortalı işe giriş bildirgesinin Kuruma verilerek bu tarihten itibaren “15640.48” sicil sayılı işyerinde kesintili geçen çalışmalarının bildirildiği anlaşılmaktadır. Davalı idare, davacının 17.11.1992-1.8.1997 tarihleri arasında vahidi fiyat usulü (orman idaresi tarafından yaptırılan kesim, dikim, bakım, çapa gibi işlerde birim işe verilen fiyat) çalışması bulunduğunu belirterek davacıya orman sahasında kültür bakım işi yaptığı gerekçesiyle 10.2.1993-3.1.1995 tarihleri arasında 5 sefer ödeme yapıldığına ilişkin ödeme belgeleri sunmuştur. Davacının nizalı dönemde çalıştığı iddia edilen ... Orman İşletmesi Müdürlüğüne ait ... misafirhanesinin ise 1.1.1997 tarihinde açıldığı ve halen faal olduğu anlaşılmıştır.
Somut olayda, davacının çalışmalarının geçtiğini ileri sürdüğü işyeri bir kamu kuruluşudur. Bu nedenle, davalı işyerinde çalışmanın resmi kayıtlara dayanılması ve ücretin yazılı belge ile ödenmesi esastır. Zira davacının bir kısım çalışmaları, ücret bordrolarına yansımıştır. Bir kamu kuruluşu olan davalı ... İşletme Müdürlüğü"nde davacının çalışmasının tanık sözleri ile tespitine karar verilemeyeceği ortadadır. Davacının çalışmasının resmi kayıtlara geçmeme nedeni ve ücretin başka bir şekilde ödendiği kanıtlanamamıştır. Bu sebeple davanın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma sebebidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılardan ..."ne iadesine
19.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.