Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/13434 Esas 2018/13293 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının köy hizmetlerinde 1987 yılından 2001 yılına kadar mevsimlik işçi olarak çalıştığını, 2001 den sonra kadrolu işçi olarak çalıştığını, köy hizmetlerinin... İl Özel İdaresine devredilmesi ile 2005 yılından itibaren 5286 sayılı yasa kapsamında... İl Özel İdaresine aktarıldığını, 2011 yılında emeklilik sebebi ile ayrıldığını, davacının köy hizmetlerinde kadroya alınıncaya kadar yıllık izin kullandırılmadığını, davacının yasa ve TİS gereğince yıllık ücretli izin alacağı olduğunu beyanla yıllık izin ücreti alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Savunmasının Özeti:
Davalı vekili, mahkemece görev ve yetki durumunun değerlendirilmesi gerektiğini, davanın zamanaşımına uğradığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosyada bulunan SGK. hizmet cetveli ile işe giriş bildirgelerinden davacının sadece 1999 ve 2000 yıllarındaki çalışmasının (342 ve 330 gün olup) 11 ayı geçtiği, daimi kadroya geçtiği 02.02.2001 tarihine kadar diğer yıllardaki çalışmalarının ise 11 ayı (330 gün) bulmadığı anlaşılmaktadır. Yerleşmiş Yargıtay uygulamalarına göre 11 ayı bulan çalışmalar artık mevsimlik olmaktan çıkmakta olup sadece mevsimlik çalışma dahi olsa 11 ayı aşan çalışmalar için yıllık ücretli izin hakkı doğmaktadır.
Hükme dayanarak yapılan bilirkişi raporunda ise, davacının mevsimlik işçilikte geçen tüm çalışmaları ile kadroya geçtikten sonra feshe kadar geçen çalışma süresi esas alınarak yıllık izin ücreti hesap edilmiştir.
Hal böyle olunca, davacının kadroya geçmeden önceki dönemde sadece çalışmasının 11 ayın üzerine çıktığı yıllar olan 1999 ve 2000 yılı ile kadroya geçtiği dönemden feshe kadar olan tarihler esas alınarak yıllık izin alacağı hesap edilmesi gerekirken tüm çalışma süresi (mevsimlik ve kadroya geçtikten sonraki çalışma süresi toplamı) üzerinden hesaplanması ve hüküm kurulması hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 28.05.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.