11. Ceza Dairesi Esas No: 2017/176 Karar No: 2017/741 Karar Tarihi: 07.02.2017
Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/176 Esas 2017/741 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2017/176 E. , 2017/741 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet HÜKÜM : Düşme
1- Sanık hakkında 2003 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen düşme kararına yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde; Dairemizin 2012/6069 Esas ve 2012/12751 Karar sayılı ilamında 2003 takvim yılında işlenen sahte fatura düzenleme suçundan düşme kararı verildiği halde, mahkemece aynı takvim yılındaki suç için verdiği düşme kararı yok hükmünde olduğu cihetle, katılan vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 2-Sanık hakkında 2004 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan açılan davanın düşürülmesine dair karara yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde ; 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü uyarınca; sanığa yüklenen “2004 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiğinden kamu davasının vaki zamanaşımı nedeniyle düşürüldüğü gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 3- Sanık hakkında 2005 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen düşme kararına yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde ; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “sahte fatura düzenlemek” suçunun 765 sayılı TCK ile 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"ya göre zamanaşımı sürelerinin karar tarihinde gerçekleşmediği gözetilmeden,765 Sayılı TCK"nın 102/4,104/2. maddelerinde belirtilen zamanaşımı sürelerinin dolduğundan bahisle kamu davasının düşmesine karar verilmesi, Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak sanığa yüklenen "sahte fatura düzenlemek" suçunun yasada gerektirdiği cezasının üst sınırı itibarıyla tabi olduğu, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan ve lehine olan 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesinde öngörülen asli zamanaşımının, son kesici işlem olan sanığın mahkeme huzurunda ilk sorgusunun yapıldığı 29.01.2008 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmakla, 1412 sayılı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 07.02.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.