Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/54 Esas 2017/736 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Sanıkların Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 15/04/2014 tarihli 2013/502 esas ve 2014/183 sayılı kararı ile uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkûmiyetlerine karar verildiği, bu kararın sanıkların müdafileri ve sanık ... tarafından temyizi üzerine Dairemizin 18/02/2015 tarihli 2014/5314 esas ve 2015/15108 sayılı kararı ile, "sanıkların suçla ilgisi olduğunu söyledikleri ... hakkında suç duyurusunda bulunulması, hakkında dava açılması halinde davaların birleştirilmesi, tüm deliller birlikte tartışılarak sonucuna göre sanıklar hakkında TCK"nın 192. maddesinin 3. fıkrasında öngörülen etkin pişmanlık hükmünün uygulanmasının gerekip gerekmeyeceğinin değerlendirilmesi gerektiği" gerekçesiyle bozulduğu, Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nce 05/05/2015 tarihli 2015/159 esas ve 2015/207 sayılı karar ile Dairemizin bozma kararına direnildiği, hükmün sanıkların müdafileri tarafından temyiz edilerek dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderildiği, 02/12/2016 tarihli 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 36. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 307. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un Geçici 10. maddesi uyarınca, Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından 07/12/2016 tarihli 2015/637 esas 2016/1113 sayılı karar ile dosya Dairemize gönderildiğinden, direnme kararı üzerine verilen hükmün Dairemizce incelenmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle yapılan incelemede, her ne kadar sanıkların suçla ilgisini söyledikleri ... hakkında, sanık ..."in doğrudan bilgisi olmayıp, diğer sanık ..."dan duyduklarına göre anlatımda bulunmuş ise de beyan dışında, dosyadaki iletişim tespit tutanaklarında (x) adı altında ses kaydı bulunan kişinin...olduğunun iddia edilmiş olması karşısında, direnme kararı yerinde görülmediğinden, dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderilmesinin uygun olacağı düşünülmüştür.
1- Dairemizin 18/02/2015 tarihli 2014/5314 esas ve 2015/15108 sayılı kararında usul ve yasaya aykırılık olmadığı anlaşıldığından; Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 05/05/2015 tarihli, 2015/159 esas, 2015/207 karar sayılı direnme kararının yerinde görülmediğine,
2- 5271 sayılı CMK"nın 307. maddesinin 3. fıkrası ile 5320 sayılı Kanun"un Geçici 10. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, direnme kararının incelenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE,
24/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.