MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın 13/06/2013 tarihli duruşmada müştekinin evinin yanına geldiklerinde dış kapı anahtarını kapının yanında ya da pencere civarında bulduklarını, anahtarla kapıyı açıp içeri girdiklerini beyan etmesi ve olayı birlikte gerçekleştiren suça sürüklenen çocuk ..."ın Adana 3. Çocuk Mahkemesinin 10/10/2013 tarih ve 2013/367 esas, 2013/809 sayılı kararı ile hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından TCK"nın 142/2-d, 143, 31/3, 62/1, 116/1-4, 119/1-c maddeleri uyarınca mahkumiyetine karar verildiğinin, kararın temyizi üzerine Dairemizin 18/05/2016 gün ve 2014/30971 esas, 2016/9624 karar sayılı ilamı ile hükmün onandığının ve bu dosyadaki evrakların UYAP üzerinden yapılan incelemesinde, suça sürüklenen çocuk ..."un da kovuşturma aşamasındaki savunmasında suça konu eve “taklit anahtarla girdiklerini” beyan ettiğinin anlaşılması karşısında; eylemin, haksız yere elde bulundurulan veya taklit anahtarla ya da diğer bir aletle kilit açmak suretiyle işlenen hırsızlık suçlarında uygulama olanağı bulunan TCK"nın 142/2-d maddesi kapsamında kalacağı gözetilmeden, suç vasfının belirlenmesinde yanılgıya düşülerek, aynı Kanun"un 142/1-b maddesi ile uygulama yapılarak sanık hakkında eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 16/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.