Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10397 Esas 2019/7749 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/10397
Karar No: 2019/7749
Karar Tarihi: 26.06.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10397 Esas 2019/7749 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine karar verilen sanığın temyiz istemi reddedildi. Mahkeme, 5237 sayılı TCK’nın 50. ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilen 2000 TL'ye kadar adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin kesin niteliğe sahip olduğunu belirtti. 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmedilen 3000 TL'ye kadar adli para cezalarının da kesin nitelikte olduğu vurgulandı. Kararda TCK’nın 89/1, 2-b, 62 ve 52/2. maddelerine atıfta bulunuldu.

12. Ceza Dairesi 2017/10397 E. , 2019/7749 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm :TCK’nın 89/1, 2-b, 62, 52/2. maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin reddine dair ek karar

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin reddine dair ek karar, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 tarih ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 tarih ve 2006/65 Esas, 2009/114 Karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50. ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000,00-TL"ye kadar (2000,00-TL dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000,00-TL’ye kadar (3000,00-TL dahil) adli para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu anlaşılmakla; sanığın temyiz isteminin reddine ilişkin Mersin 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/196 Esas, 2015/464 Karar sayılı ve 16/11/2015 tarihli ek karar, usul ve kanuna uygun bulunduğundan, sanığın temyiz talebinin reddiyle, ek kararın isteme uygun olarak ONANMASINA, 26/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.