Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/456 Esas 2018/7195 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/456
Karar No: 2018/7195
Karar Tarihi: 14.05.2018

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/456 Esas 2018/7195 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıklar hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Hırsızlık suçuyla ilgili temyiz istemleri reddedilirken, konut dokunulmazlığını bozma suçuyla ilgili sanıkların itirazları yerinde görülmüştür. Sanıkların cezaları 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 119/1-c maddesi uyarınca belirlenmiştir ancak bu cezaların fazla olduğu belirtilerek karar bozulmuştur. 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi kullanılarak sanıkların cezaları düzeltilerek hükümler onanmıştır. Kanun maddelerinin detaylı açıklamaları yapılmamıştır.

13. Ceza Dairesi 2017/456 E. , 2018/7195 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre suanıkların temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
I-Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nun 119/1-c maddesi ile uygulama yapılırken hapis cezasının 12 ay yerine 1 yıl şeklinde belirlenmesi suretiyle fazla cezalara hükmolunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında sonuç olarak hükmolunan "1 yıl hapis cezasının 12 ay hapis cezası olarak belirlenmesi" suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/05/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.