MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından 04.11.2020 tarihli ek karar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
İlk derece mahkemesince erkek tarafından açılan boşanma davasının kabulü ile tarafların TMK m. 166/3 gereği anlaşmalı olarak boşanmalarına, taraflar arasında düzenlenen 09.10.2019 tarihli anlaşmalı boşanma protokolünün onaylanmasına ve kararın eki sayılmasına, ortak çocukların velayetlerinin davalı anneye verilmesine, davacı baba ile çocuklar arasında kişisel ilişki kurulmasına, çocuklar yararına ayrı ayrı tedbir ve iştirak nafakalarına hükmedilmiş, davalı kadın tarafından hükmün tamamına yönelik olarak istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Davalı kadın vekili, UYAP üzerinden bölge adliye mahkemesine hitaben sunmuş olduğu 03.09.2020 tarihli dilekçesi ile istinaf kanun yolundan feragat ettiklerini beyan etmiştir. Bunun üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesinin 16.09.2020 tarihli, 2020/1169 esas ve 2020/862 karar sayılı kararı ile davalı kadının istinaf talebinin feragat nedeni ile reddine karar verilmiş, bu karar taraflara 28.09.2020 tarihinde tebliğ edilmiştir. Bu arada davacı erkek vekili, ilk derece mahkemesine hitaben sunmuş olduğu 15.09.2020 tarihli dilekçe ile açmış oldukları boşanma davasından feragat ettiklerini bildirmiştir. Davacı erkeğin davadan feragate yönelik iş bu dilekçesi ilk derece mahkemesince, bölge adliye mahkemesi ilgili hukuk dairesine gönderilmiş bunun üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesinin 04.11.2020 tarihli ek kararı ile dairelerinin 16/09/2020 tarihli kararının kaldırılmasına, davacı erkeğin davadan feragati nedeniyle ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın feragat nedeniyle reddine, davacının davadan feragati kapsamında davalının istinafı konusuz kaldığından davalı kadının istinafı hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, verilen bu ek karar süresi içerisinde davalı kadın tarafından temyiz edilmiştir.
Feragat ve kabul, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’un 307 ve devamı maddelerinde düzenlenmiştir. Feragat ve kabul, hüküm kesinleşinceye kadar her zaman yapılabilir. İlk derece mahkemesince boşanmaya dair verilen hüküm sadece davalı kadın tarafından istinaf edilmiş davacı erkek tarafından istinaf edilmemiştir. Davalı kadın, vekili aracılığıyla sunmuş olduğu 03.09.2020 tarihli dilekçesi ile istinaf kanun yolundan feragat etmiş olup ilk derece mahkemesince boşanmaya dair kurulan hüküm davalı kadının istinaf kanun yolundan feragat ettiği tarih olan 03.09.2020 tarihi itibariyle kesinleşmiştir. Davacı erkek tarafından, vekili aracılığıyla sunulan davadan feragat dilekçesi ise tarafların boşanmalarına ilişkin olarak kurulan hüküm kesinleştikten sonra 15.09.2020 tarihinde dosyaya sunulmuştur. Bu durumda tarafların boşanmalarına ilişkin verilen hüküm davacı erkeğin davadan feragatinden önce kesinleştiğine göre davacı erkeğin 15.09.2020 tarihli davadan feragat beyanı hukuken geçerli bir sonuç doğurmaz. Açıklanan sebeplerle bölge adliye mahkemesince davacı erkeğin davasının feragat nedeniyle reddine karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeple İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesinin 2020/1169 esas, 2020/862 karar sayılı dosyasında verilen 04.11.2020 tarihli ek kararın BOZULMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 09.02.2021 (Salı)