Esas No: 2021/26357
Karar No: 2022/7275
Karar Tarihi: 30.06.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/26357 Esas 2022/7275 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesinde verilen beraat kararı istinaf incelemesini geçemedi. Dosya incelendiğinde, hapis cezasının ağırlaştırıcı halleri göz önüne alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olduğu ve suça ilişkin verilen mahkeme kararının kesin olduğu belirtilmiştir. Temyiz isteminin reddedilmesine karar verilmiştir. Kanun Maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 109/1, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g, ve CMK'nın 294/1.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan beraatine dair İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 11.05.2017 gün ve 2016/225 Esas, 2017/167 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat kararıyla ilgili yapılan başvuru üzerine istinaf incelemesini gerçekleştiren Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükme ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen karar açısından müsnet suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 109/1. maddesinde yer alan hapis cezasının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olup, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olduğu ve çocuğun cinsel istismarı suçundan verilen karar açısından ise CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20.Ceza Dairesine gönderilmesine, 30.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
