Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/4576 Esas 2015/4005 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında .... Tüketici Mahkemesinden verilen 01/09/2014 gün ve 2014/1258-54 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, davalı bankadan tüketici kredisi kullandığını, davalı banka tarafından dosya masrafı adı altında 1.050,00 TL kesinti yapıldığını ileri sürerek bedel iadesi için tüketici hakem heyetine başvurduğunu, başvurusunun kabul edildiğini, vekalet ücreti talebine rağmen bu konuda karar verilmediğini belirterek ... Kaymakamlığı Tüketici Sorunları Hakem Heyeti Başkanlığının 12.05.2014 gün ve 2014/865 sayılı kararına itirazının kabul edilmesine, itirazı doğrultusunda karara vekalet ücreti eklenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile ... Kaymakamlığı Tüketici Sorunları Hakem Heyeti kararına yapılan kısmi itirazın kabulü ile avukatlık asgari ücret tarifesinin 2. bölümünün 6. maddesi uyarınca davacı adına 250,00 TL vekalet ücreti verilmesine, karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 YTL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.890,00 YTL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 12.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.