Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2016/2304 Esas 2018/15615 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ




Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, ortak mirasbırakanları ..."nın varlıklı bir esnaf olduğunu, eski sanayi bölgesinde uzun yıllardır ...... toptancılığı yaptığını, davalının ise ailenin tek ......... olup babasının işyerinde sigortalı işçi olarak çalıştığını, davalının satılan malların parasını tahsil edip bu paralarla fırsat buldukça ...... kardeşlerinden habersiz kendi adına taşınmazlar aldığını, mirasbırakan ve eşinin de ......lara fazla mal kalmaması için oğullarının bu alımlarına göz yumduklarını, bedelleri mirasbırakan tarafından karşılanan 5007 ada 1, 11217 ada 90, 5008 ada 1, 5061 ada 7 parsel sayılı taşınmazlar ve 1252 ada 100 parsel sayılı taşınmazdaki 41 ve 42 nolu bağımsız bölümler ile......Bölgesindeki 7263 geçici nolu taşınmaz ve ... plakalı otomobilin davalı adına tescil edildiğini ileri sürerek mevcut kayıtlarını iptali ile miras payları oranında adlarına tesciline, olmadığı takdirde tenkise karar verilmesini istemişlerdir.
Davalı, dava konusu taşınmazların bedelini kendi kazanımları ile ödediğini, mirasbırakandan kalan taşınmazların da mirasçılar arasında rızai taksim ile paylaşıldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, çekişmeli 1217 ada 90 parsel ile 5061 ada 7 parsel sayılı taşınmazlar yönünden davacı tarafın davayı takip etmekten vazgeçmesi nedeniyle bu parseller yönünden karar verilmesine yer olmadığına, diğer istekler bakımından iddianın ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacılar vekili ile davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ...’in raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

-KARAR-

Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davanın reddine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davacıların bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine.
Davalının vekalet ücretine yönelik temyiz itirazına gelince;
HMK"nın 326/1. maddesi gereğince yargılama giderinin aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verilir. Mahkemece davanın reddine karar verilmesine karşın davalı aleyhine yargılama giderlerinden olan vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olmuştur. Ne var ki; anılan bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün (8. ) bendindeki "davalıdan alınıp davacıya verilmesine" ibaresinin çıkarılmasına, yerine "davacılardan alınarak davalıya verilmesine" ibaresinin yazılmasına, davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK"nin geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 17.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.