Esas No: 2021/27817
Karar No: 2022/7163
Karar Tarihi: 30.06.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/27817 Esas 2022/7163 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, nitelikli cinsel saldırı ve hırsızlık suçundan yargılandığı davada, İstanbul 15. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından beraat kararı verildi. Bunun üzerine yapılan istinaf başvurusu ise Bölge Adliye Mahkemesi tarafından esastan reddedildi. Kararda, hırsızlık suçuna ilişkin beraat kararının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın on yıldan az hapis cezasını gerektiren suç kapsamında olduğu belirtildi. Nitelikli cinsel saldırı suçuna ilişkin ise temyiz sebebi gösterilmediği ve CMK'nın ilgili maddesi gereği temyiz isteminin reddedildiği açıklandı. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. ve 294/1. maddeleri değerlendirildi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, hırsızlık
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan beraatine dair İstanbul 15. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 12.10.2017 gün ve 2017/63 Esas, 2017/241 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen beraat kararıyla ilgili yapılan başvuru üzerine istinaf incelemesini gerçekleştiren Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükme ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen karar açısından müsnet suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesinde yer alan hapis cezasının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olup, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olduğu ve nitelikli cinsel saldırı suçundan verilen karar açısından ise CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 30.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
