MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki sebebine dayalı görülen karşılıklı boşanma davasında ilk derece mahkemesince tarafların karşılıklı olarak birbirlerine hakaret ettikleri ve fiziksel şiddet uyguladıkları gerekçesiyle tarafların eşit kusurlu oldukları değerlendirmesi yapılarak tarafların boşanmalarına, davalı-karşı davacı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir. Bu karara karşı davalı-karşı davacı kadın tarafından kusur belirlemesi ve tazminatlar taleplerinin reddi yönünden istinaf kanun yoluna başvurulmuş, istinaf incelemesi yapan bölge adliye mahkemesince, davalı-karşı davacı kadının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.Mahkemece boşanmaya sebebiyet veren olaylarda taraflar eşit kusurlu kabul edilerek boşanmaya karar verilmiş ise de yapılan yargılama ve toplanan delillerden, mahkemece taraflara yüklenen kusurlu davranışların yanında davacı-karşı davalı erkeğin eski kız arkadaşı ile güven sarsacak şekilde görüştüğü, eşinin ailesi ve arkadaşları ile görüşmesine engel olduğu ve aşırı kıskanç tavırlar sergilediği anlaşılmaktadır. Boşanmaya sebep olan olaylarda davacı-karşı davalı erkek kadına nazaran daha fazla kusurludur. Hal böyle iken tarafların eşit kusurlu kabul edilmeleri doğru olmamıştır.
2-Yukarıda 1. bentte açıklandığı üzere; tazminat isteyen davalı-karşı davacı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların onun kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK m. 4) dikkate alınarak kadın yararına maddi ve manevi tazminata (TMK m.174/1-2) karar vermek gerekirken, hatalı kusur belirlemesinin sonucu olarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2. bentlerinde gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 21.06.2021 (Pzt.)