Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1292 Esas 2019/7722 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 3.669,26 TL maddi ve 13.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davacının tutuklandığı tarih dikkate alındığında 5320 sayılı Kanunun 6/1. maddesi gereğince, tazminat talebinin 5271 sayılı CMK"nın 141. - 144. maddeleri hükümlerine göre incelenip karara bağlanması gerektiği ve 5271 sayılı CMK"nın 142/1. maddesinde koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin her halde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceğinin belirtildiği, bu kapsamda dosya içeriğine göre, Van 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 21/09/2011 tarih, 2009/236 esas, 2011/391 sayılı kararı ile davacı hakkında beraat kararı verildiği, davacının ceza yargılamasında temyize konu tazminat davasında da vekili olan Av. ... tarafından temsil edildiğinin anlaşıldığı, davacı hakkında verilen beraat kararının 29/09/2011 tarihinde kesinleştiğine dair şerh düzenlenmiş ise de, beraat kararının davacının ve müdafisinin yokluğunda verildiği dikkate alındığında, tazminat talebinin dayanağı olan ve ceza davasının diğer sanıkları hakkında verilen kararların temyizi üzerine bozulması sonrası Van 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/329 esas numarasını aldığı anlaşılan ceza dosyası celp edilip ayrıntılı olarak incelenerek ve ceza dosyasının bozma ilamlarından önceki kısımlarını da içerir şekilde eksiksiz olarak tamamının Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde aslı ya da onaylı sureti de dosya içine getirtilmek suretiyle, Av. .... tarafından 19/09/2013 tarihinde Van 1. Ağır Ceza Mahkemesine verilen dilekçe ile davacı hakkında verilen beraat kararının kesinleştiği belirtilerek kesinleşmiş beraat kararının davacıya tebliğinin talep edilmesi üzerine kesinleşme şerhli beraat kararının 08/10/2013 tarihinde davacıya tebliğ edildiği dikkate alınarak bu tarihlerden daha önceki bir tarihte yokluklarında verilen beraat kararının davacıya ya da müdafisine tebliğ edilip edilmediği, tebliğ edilmiş ise hangi tarihte tebliğ edildiği ya da davacının veya müdafisinin yokluklarında verilen beraat kararından hangi tarihte haberdar oldukları, dolayısıyla beraat kararının hangi tarihte kesinleştiği, kesinleşme şerhinde belirtilen kesinleşme tarihinin doğru olup olmadığı ve tazminat davasının beraat kararının kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde açılıp açılmadığının tereddüde mahal vermeyecek şekilde tespit edilmesi gerektiği gözetilmediği gibi Dairemizin 08/02/2016 tarihli bozma ilamının gerekleri de tam olarak yerine getirilmeden ve hükmün gerekçesinde davacı hakkında verilen beraat kararının 29/09/2011 tarihinde kesinleştiği belirtildikten sonra bu kez de 24/10/2013 tarihinde kesinleştiği de belirtilmek suretiyle çelişki de yaratılarak yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sair yönleri incelenmeksizin hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; 25/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.