Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 2.191,57 TL maddi ve 1.500 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davacı vekilinin temyiz isteminin hükmolunan manevi tazminat miktarının az olduğu ile sınırlı olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacının tutuklandığı tarih dikkate alındığında 5320 sayılı Kanunun 6/1. maddesi gereğince, tazminat talebinin 5271 sayılı CMK"nın 141. - 144. maddeleri hükümlerine göre incelenip karara bağlanması gerektiği ve 5271 sayılı CMK"nın 142/1. maddesinde koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin her halde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceğinin belirtildiği, bu kapsamda tazminat talebinin dayanağı olan 03/12/2012 tarih, 2011/58 esas, 2012/349 sayılı beraat kararının 15/02/2013 tarihinde kesinleştiğine dair şerh düzenlenmiş ise de, kararın davacının (sanığın) ve müdafisinin yüzüne karşı verildiği ve müştekinin şikayetçi olmadığının anlaşılması karşısında, beraat kararının 11/12/2012 tarihinde kesinleştiğinin kabulünün gerektiği, tazminat davasının ise 14/02/2014 tarihinde, beraat kararının kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde açılmadığı gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA; 25/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.