Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/351 Esas 2016/8778 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/351
Karar No: 2016/8778
Karar Tarihi: 11.04.2016

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/351 Esas 2016/8778 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı Bakanlık bünyesindeki bir hastanede alt işveren olarak çalışırken fazla mesai ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının ödenmesini talep etmiştir. Yerel mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Davalılar temyiz etmiştir. Yargıtay kararında, davacının talepleriyle ilgili olarak, davalıların temyiz itirazları yerinde değildir. Yerel mahkemenin hatalı bir uygulama yaparak davalı Bakanlığa harç yüklemesi ise bozma sebebi olarak görülmüştür. Ancak bu hatanın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kararın sonunda, hangi kanun maddelerine dayanılarak karar verildiği açıklanmamıştır. Ancak kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır: 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi ve 1086 sayılı HUMK'un 438/7 maddesi.

9. Hukuk Dairesi 2015/351 E. , 2016/8778 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti
Davacı, davalı Bakanlığa ait hastanede alt işveren işçisi olarak 24 saat mesai ve 48 saat dinlenme sistemiyle genel tatiller dâhil çalıştığını iddia ederek, fazla çalışma ücreti ve genel tatil ücretinin ödetilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti
Davalı ... vekili, davanın husumet yokluğundan reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, dava açıldıktan sonra davacının fazla çalışmalarının karşılığının serbest zaman şeklinde verildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.

C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece, serbest zaman talebi işçiden gelmediğinden ve önceden onayı alınmadığından davalının savunmasına değer verilmemiş ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz
Kararı, davalı ... vekili ve davalı ... vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanunî gerektirici sebeplere göre davalı Edessa Yemekçilik Şirketinin tüm, davalı ...’nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece, 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olan davalı Bakanlığa yargılama giderlerine harç katılarak harç yüklenmesi hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün, 6100 sayılı yasanın geçici 3/2 maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK"un 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç
Kararının hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin paragrafının çıkartılarak yerine;
“ - Davacının yaptığı harçlar hariç 370,00 TL. yargılama giderinden kabul/ret oranına göre belirlenen 338,50 TL. sinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
Davacının yaptığı toplam 69,00 TL. harç masrafının davalı Şirketten alınarak davacıya verilmesine” paragrafının yazılmasına, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden ...."ye yükletilmesine, 11.04.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.