Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/349 Esas 2016/8776 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, izin ücreti ile yol ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti
Davacı, davalı Bakanlığa ait hastanede alt işveren işçisi olarak 24 saat mesai ve 48 saat dinlenme sistemiyle genel tatiller dâhil çalıştığını iddia ederek, fazla çalışma ücreti ve genel tatil ücretinin ödetilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti
Davalı ... vekili, davanın husumet yokluğundan reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, dava açıldıktan sonra davacının fazla çalışmalarının karşılığının serbest zaman şeklinde verildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece, serbest zaman talebi işçiden gelmediğinden ve önceden onayı alınmadığından davalının savunmasına değer verilmemiş ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz
Kararı, davalı ... vekili ve davalı ... vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanunî gerektirici sebeplere göre davalı Edessa Yemekçilik Şirketinin tüm, davalı ...’nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece, 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olan davalı Bakanlığa harç yüklenmesi hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün, 6100 sayılı yasanın geçici 3/2 maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK"un 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç
Kararının hüküm fıkrasının harca ve yargılama giderlerine ilişkin paragraflarının çıkartılarak yerlerine;
“- Davalı Bakanlık 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olduğundan davalı Bakanlık aleyhine harca hükmedilmesine yer olmadığına,
Peşin harcın mahsubu ile bakiye 15,76 TL. karar ve ilam harcının davalı Şirketten alınarak Hazineye gelir kaydına,
- Davacının yaptığı harçlar hariç 370,00 TL. yargılama giderinden kabul/ret oranına göre belirlenen 329,90 TL. sinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
Davacının yaptığı toplam 134,70 TL. harç masrafının davalı Şirketten alınarak davacıya verilmesine” paragraflarının yazılmasına, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden ...."ye yükletilmesine, 11/04/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.