MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet, istinaf başvurusunun esastan reddi

İstanbul Anadolu 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 2018/827 Esas ve 2019/203 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne karşı, sanığın CMK"nin 272. ve müteakip maddeleri uyarınca istinaf kanun yoluna başvurması üzerine; dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 28/05/2019 tarihli, 2019/1609 Esas ve 2019/1538 Karar sayılı ilamı ile verilen “Esastan Ret” kararına karşı sanık ve müdafii tarafından usulüne uygun olarak açılan temyiz davası incelenip görüşüldü:
5271 sayılı CMK"nin 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanunun 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık ve müdafiinin temyiz istemlerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesinin kararı nazara alındığında sair temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinin (a), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması ve yine T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nin 53. maddesine ilişkin olan 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının mahkemece kararda gözetildiği belirtilmesine karşın gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 28/05/2019 tarihli, 2019/1609 Esas ve 2019/1538 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik kararının 5271 sayılı CMK"nin 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, ancak bu
hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 303/1. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme ilişkin hüküm fıkrasından TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak yerine " TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına, ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesinin TCK"nin 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına" cümlelerinin eklenmesi suretiyle CMK"nin 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN DÜZELTİLEREK ESASTAN REDDİNE, 04/02/2020 günü oy birliğiyle karar verildi.