Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1448 Esas 2020/1940 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1448
Karar No: 2020/1940
Karar Tarihi: 05.02.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1448 Esas 2020/1940 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Suça sürüklenen çocuk, bir imam odasından para çalmak suçunu işlemiştir. İlk temyizde hırsızlık suçundan kurulan hüküm, zamanaşımına uğramış ve düşmüştür. Ancak, imam odasına girmeye teşebbüs ve dokunulmazlığı bozma suçları için açılan dava hükümleri bozulmuştur. Suça sürüklenen çocuk hakkında saçmalık, cehalet, yetişememe ya da benzeri sorunları nedeniyle bir ceza verilmemiştir. Hükümde belirtilen kanun maddeleri şunlardır:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-a, 142/2-h, 145 ve 116/2, 43/1, 31/2 maddeleri
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322/son ve 326/son maddeleri
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu uyarınca açılan kamu davasının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi gereğince istem gibi düşürülmesi.

2. Ceza Dairesi 2020/1448 E. , 2020/1940 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suça sürüklenen çocuğun imam odasından suça konu parayı çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğunun anlaşılması karşısında tebliğnamedeki, hırsızlık suçundan kurulan hükmün zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle düşmesi gerektiğine ilişkin görüşe iştirak edilmemiştir.
1) Suça sürüklenen çocuk hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Suç tarihinde 12-15 yaş grubunda olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuğun suça konu imam odasına hırsızlık amacıyla 25.09.2015 tarihinde girmeye teşebbüs etmesi ve 03.10.2015 tarihinde girmesi şeklindeki eylemine uyan, 5237 sayılı TCK"nın 116/2, 43/1, 31/2, maddelerinde tanımlanan suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 66/1-e, 66/2, maddelerinde öngörülen 4 yıllık zamanaşımının 11/11/2015 olan karar tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince istem gibi DÜŞÜRÜLMESİNE,

2) Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a) Suça sürüklenen çocuğun imam odasından 25.09.2015 tarihinde hırsızlığa teşebbüs etmesi ve 03.10.2015 tarihinde gerçekleştirdiği hırsızlık eyleminin suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun’un 142/1-a maddesi ile uygulama yapılarak suça sürüklenen çocuk hakkında eksik ceza tayini,
b) Suça sürüklenen çocuğun imam odasından 4,00- 5,00 TL parayı çaldığının anlaşılması karşısında, mahkemenin 11.11.2015 tarihli kararından sonraki Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09/05/2017 tarihli ve 2015/13-156 Esas, 2017/256 Karar sayılı kararı karşısında ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun anılan ilamından sonraki dairemizin uyum gösteren kararlarının da bu yönde olduğu nazara alındığında suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 05.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.