MAHKEMESİ : İzmir 10. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 03/12/2012
NUMARASI : 2011/238-2012/480

Davacı S.. S.. vekili Avukat P.. M.. tarafından, davalı E.. İ.. vd aleyhine 18/10/2011 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 03/12/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı H.. İ.."ın tüm, davalı-karşı davacı E.. İ.."ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalı-karşı davacı E.. İ.."ın diğer temyiz itirazlarına gelince:
Dava, haksız fiile dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı-karşı davalı, evli olan dava dışı M.. D.. ile ilişki yaşadığı dedikodusunun davalı-karşı davacı E.. İ.. tarafından çıkarıldığını, davalı H.. İ.."ın ise kendisine sinkaflı sözlerle hakaret ettiğini belirterek, ayrı ayrı manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalılar vekili, davacı ile dava dışı M.. D.. arasında ilişki olduğunu ve M.. D.."in eşi tarafından yakalandıklarını, müvekkili H.. İ.."ın davacıya hakaret etmediğini, istenen tazminat miktarın fahiş olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiş; davalı-karşı davacı E.. İ.., davacı-karşı davalı S.. S.."nın kendisine karşı sair tehdit ve hakaret eylemleri nedeniyle manevi tazminat talebinde bulunmuştur.
Davacı-karşı davalı S.. S.. ile davalı-karşı davacı E.. İ.. arasında meydana gelen sair tehdit eylemi nedeniyle İzmir 15. Sulh Ceza Mahkemesi"nde yapılan yargılama sonucunda davalı-karşı davacı E.. İ.."ın şikayetinden vazgeçmesi nedeniyle düşme kararı verildiği, kararın 12.04.2011 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; davalı-karşı davacı E.. İ.."ın ceza davasında şikayetinden vazgeçmesi sırasında tazminat hakkını saklı tutmadığı gerekçesiyle davacı-karşı davalı S.. S.."nın kendisine yönelik sair tehdit eylemi nedeniyle manevi tazminat isteminde bulunamayacağı belirtilerek, bu konudaki istem reddedilmiştir.
5237 sayılı TCK"nın 73/7. madde ve fıkrasında ""Kamu davasının düşmesi, suçtan zarar gören kişinin şikâyetten vazgeçmiş olmasından ileri gelmiş ve vazgeçtiği sırada şahsî haklarından da vazgeçtiğini ayrıca açıklamış ise artık hukuk mahkemesinde de dava açamaz."" hükmüne yer verildiği, bu durumda ceza davasında davalı-karşı davacı E.. İ.."ın şikayetinden vazgeçtiği ancak şahsi haklarından açıkça vazgeçtiğine yönelik beyanı bulunmadığı anlaşıldığından, ceza davasından vazgeçmesi şahsi haklarından vazgeçmesi olarak yorumlanamaz. Bu nedenle sair tehdit eylemi nedeniyle istenen manevi tazminatın bu gerekçeyle reddi doğru değildir. Şu halde, söz konusu eylemin değerlendirilmesi için kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle temyiz talebinde bulunan davalı-karşı davacı E.. İ.. yararına BOZULMASINA, davalı H.. İ.."ın tüm, davalı-karşı davacı E.. İ.."ın diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve temyiz eden davalı-karşı davacı E.. İ.."dan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 10/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.