Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/2611 Esas 2022/4570 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 11.04.2007 gününde verilen dilekçe ile ecrimisil, birleştirilen 2009/136 Esas sayılı dava dilekçesi ile birleştirilen 2017/235 Esas sayılı dava dilekçesinde de ecrimisil talebi üzerine Yargıtay 3. Hukuk Dairesinin bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; asıl ve birleştirilen 2009/136 Esas sayılı davaların kısmen kabulüne ve kısmen reddine, birleştirilen 2017/235 Esas sayılı davanın kabulüne dair verilen 02.05.2019 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR
Davacı vekili, tarafların müşterek murisi ...'nın 1984 tarihinde ölümünden sonra, ... Mahallesi 48 ada, 78 parselde bulunan arsa ve binanın davalılarca, davacı payına tecavüz edilerek kullanıldığını, daha önce açtıkları müdahalenin önlenmesi ve ecrimisil davasında taleplerinin kabul edildiğini belirterek, 2003, 2004, 2005, 2006 ve 2007 ilk 3 ayı için toplam 20.000,00 TL ecrimisilin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Birleştirilen 2009/136 Esas sayılı davada ise 2007 yılı için 9 aylık ve 2008 yılının tamamı ile 2009 yılı için 3 aylık toplam 11.557,00 TL ecrimisilin faiziyle birlikte tahsilini talep etmiştir.
Birleştirilen 2017/235 Esas sayılı davada ise; geriye dönük 5 yıl için 5.000,00 TL ecrimisile hükmedilmesi talebinde bulunmuştur.
Davalılar vekili cevabında; derdest davaların sonucunun beklenmesini talep ederek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, birleştirilen davanın ise reddine dair verilen ilk kararın, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 3. Hukuk Dairesinin 03.07.2014 tarih, 2014/9917 Esas, 2014/10949 Karar sayılı bozma ilamı ile; "...Mahkemece yapılacak iş, mülkiyete ilişkin davanın sonucu beklenerek, binaların mülkiyetinin davalılara ait olduğu kesinleştiği takdirde, yalnızca arsa üzerinden ecrimisile hükmetmek olmalıdır.
Bundan ayrı olarak, kabüle göre de mahkemece alınan 02.03.2009 tarihli bilirkişi raporunda, davacının birleşen davada talep ettiği döneme ilişkin ecrimisil hesabı yapıldığı halde, yazılı gerekçe ile birleşen davanın reddi doğru görülmemiştir..." gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda; asıl ve birleştirilen 2009/136 Esas sayılı davaların kısmen kabulüne, birleştirilen 2017/235 Esas sayılı davanın ise kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar vekili temyiz etmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yargılama yapılmış ise de; bozma gerekleri tam olarak yerine getirilmemiştir.
Yargıtay bozma ilamında, binaların mülkiyetinin davalılara ait olduğuna dair verilen tespit kararının kesinleşmesi halinde, yalnızca arsa üzerinden ecrimisile hükmedilmesi gerektiği belirtildiği halde, hükme esas alınan bilirkişi raporlarında arsanın otopark olarak değerlendirmesi suretiyle ecrimisil hesabı yapıldığı anlaşılmıştır.
Mahkemece; dosyanın yeniden bilirkişiye tevdii ile, Yargıtay 3. Hukuk Dairesinin 03.07.2014 tarih, 2014/9917 Esas, 2014/10949 Karar sayılı bozma ilamında açıklandığı gibi taşınmazın boş arsa olarak ecrimisil hesabının yapılmasının istenmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirmeyle hesaplama yapmış olan bilirkişi raporlarının hükme esas alınmış olması doğru görülmemiştir. Bu nedenle, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 28.06.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.