MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Yerel mahkeme kararının davacı ile davalı ... vekili tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 16.06.2015 gün ve 2014/ 9710 Esas, 2015/ 21731 Karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, çalışanların kamu kuruluşları lehine tanıklıkta bulamamaları ve bu anlamda savunmasız oldukları gerekçesiyle bozmaya karşı direnme kararı verilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizin “Dosya içeriğine göre dinlenen tanıklar davalı işyerinde fazla mesai yapıldığını beyan etmişlerdir. Bilirkişi de bu beyanları esas alarak hesaplama yapmıştır. Mahkemece davalıdan mesai giriş ve çıkış kayıtlarını ibraz etmesini istemesine rağmen, davalı bu belgeleri sunmamıştır. Bu durum karşısında tanık beyanlarının tanıklığa engel durumları yoksa esas alınması gerekir. Mahkemece tanık beyanlarına göre hesaplama yapan bilirkişi raporu bir değerlendirmeye tabi tutularak kanıtlanan fazla çalışma, genel tatil ve hafta tatili alacakları hüküm altına alınmalıdır. Yetersiz ve yanılgılı değerlendirme ile reddi hatalıdır ” gerekçesi ile verdiği bozma kararı usul ve yasaya uygun olup, direnme gerekçelerinin somut olaya uygun hukuki değerlendirmeleri içermediği ve direnmenin yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 07/04/2016 tarihinde oy birliği ile karar verildi.