Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/9325 Esas 2016/8764 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Yerel mahkeme kararının davacı tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 29.04.2015 gün ve 2015/ 9642 Esas, 2015/ 15724 Karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, davacının iş sözleşmesinin feshinden iki ay kadar sonra tanıklık yaptığı gerekçesi ile bozmaya karşı direnme kararı verilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Dairemizin “Mahkemece yapılması gereken,davacının tanık olarak ifade verdiği tarihte belirtilen döneme kadar fazla çalışma ve genel tatil ücretin reddine karar verilip,bunun dışında kalan dönem için tanık beyanları ve tüm dosya kapsamı değerlendirilip,gerekirse bilirkişi raporu alınarak davacının fazla mesai ve genel tatil ücreti alacağının olup olmadığına karar vermektir.Mahkemece bozma ilamı yanlış yorumlanarak belirtilen dönem hariç tutulmadan davacının fazla mesai ve genel tatil ücret alacağının tamamının reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir” gerekçesi ile verilen kararına karşı yerel mahkemece “…davacının davalı şirkete ait işyerinde 23/09/2008 tarihine kadar çalıştığı, davacının ... İş Mahkemesinin 2007/96 Esas sayılı dava dosyasında 19/11/2008 tarihinde yani yaklaşık işten ayrıldıktan 2 ay sonra ifade verdiği, ifadesinin tüm çalıştığı dönemi kapsadığı nazara alınarak eski kararda direnilmesine karar vermek gerekmiştir” gerekçesi ile direnilmiş olup, direnmenin doğru olduğu, yerel mahkemesince bu hususun düzeltildiği anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 07/04/2016 tarihinde oy birliği ile karar verildi.