Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2007/4-556 Esas 2007/443 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2007/4-556
Karar No: 2007/443
Karar Tarihi: 04.07.2007

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2007/4-556 Esas 2007/443 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı tarafın manevi tazminat davasına ilişkin olarak verilen ilk karar, Yargıtay 4. Hukuk Dairesi tarafından bozulmuş ancak ikinci kararda da ilk karardaki hükme direnilmiştir. Ancak, kararda hüküm fıkrasına yer verilmemiş ve bu nedenle Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun ilgili maddelerine uygun şekilde karar verilmediği gerekçesiyle direnme kararı Yargıtay Hukuk Genel Kurulu tarafından bozulmuştur. Kanun maddelerine göre, hükmün sonucu kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin isteklerin her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların mümkünse sıra numarası altında açıkça gösterilmesi gerekmektedir. Ayrıca bozma kararı ile ilk hüküm geçersiz hale geldiğinden, atıf yaparak hüküm kurulması da doğru değildir. Bu nedenle, direnme kararı bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 388. maddesi: Mahkeme kararlarında, hüküm sonucu kısmında isteklerin her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların mümkünse sıra numarası

Hukuk Genel Kurulu 2007/4-556 E. , 2007/443 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul 3.Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/11/2006
NUMARASI : 2006/226 E- 298 K.

Taraflar arasındaki "manevi tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 3.Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 17.06.2004 gün ve 2001/714-185 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 4.Hukuk Dairesi"nin 01.11.2005 gün ve 2004/13256-2005/11678 sayılı ilamıyla bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davacı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu"nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Mahkeme kararlarında nelerin yazılacağı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 388.maddesinde belirtilmiştir. Hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait her hangi bir söz tekrar edilmeksizin isteklerin her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların mümkünse sıra numarası altında birer birer açık şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir.
Aynı kural HUMK.nun 389.maddesinde de tekrarlanmıştır. Keza HUMK.nun 381.maddesi (kararın tefhimi en az 388.maddede belirtilen hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçilerek okunması suretiyle olur). Bu biçim yargıda açıklık ve netlik prensibinin gereğidir. Aksi hal, yeni tereddüt ve ihtilaflar yaratır. Hatta giderek denebilir ki,dava içinden davalar doğar,Hükmün hedefine ulaşılmasını engeller, Kamu düzeni ve barışı oluşturulamaz. Ayrıca bozma kararı ile ilk hüküm hayatiyetini yitirdiğinden ona atıf suretiyle hüküm tesisinin yukarıda açıklanan kurallara uygun düşmeyeceği de aşikardır.
Öte yandan Yargıtay"ın yerleşmiş görüşü de bu yöndedir (Hukuk Genel Kurulu"nun 19.6.1991 gün 323/391 sayılı ve 10.9.1991 gün 281-415 sayılı ve 25.9.1991 gün 355-440 sayılı kararları).
Ceza Genel Kurulu"nca da C.M.U.K.nun benzer hükümleri taşıyan 261 ve 268 maddelerinin uygulanmasında bozulan kararın geçerliliğini ve yerine getirilme yeteneğini yitirdiğinden "önceki hükümde direnilmesine" denilmekle yetinilerek ve atıf suretiyle hüküm kurulamayacağı kabul edilmiştir (Ceza Genel Kurulu"nun 2.2.1976 gün 22-25 sayılı kararı).
Somut olayda da aslolan kısa kararda, hüküm fıkrası oluşturulmamış; yalnızca "önceki kararda direnilmesine" denilmekle yetinilmiştir.
O itibarla mahkemece HUMK.nun 388.maddesinin açık hükmü gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmesi doğru değildir. Direnme kararı bu nedenle bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının iadesine, 04.07.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.