Sanık ... hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan gerçekleştirilen yargılama sonucunda atılı suçtan mahkumiyetine dair Silifke Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 06.09.2019 gün ve 2019/87 Esas, 2019/352 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesince verilen 13.01.2020 gün ve 2019/2206 Esas, 2020/37 Karar sayılı ilamın sanık müdafileri ile katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 27.10.2020 gün ve 2020/4112 Esas, 2020/4479 sayılı hükmün bozulması yönündeki kararına Silifke Ağır Ceza Mahkemesince direnilerek kurulan 08.01.2021 gün ve 2020/480 Esas, 2021/10 Karar sayılı ilamın sanık müdafileri ile katılan Bakanlık vekili tarafından temyiz edilmesi nedeniyle 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderilen dosya da hükmedilen ceza miktarına göre sanık müdafilerinin duruşmalı inceleme talebinin 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesi uyarınca reddiyle, duruşmasız yapılan değerlendirmede gereği görüşüldü:
Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 27.10.2020 gün ve 2020/4112 Esas, 2020/4479 Karar sayılı bozma ilamı usul ve kanuna uygun olup, Silifke Ağır Ceza Mahkemesince anılan ilama yönelik kurulan 08.01.2021 gün ve 2020/480 Esas, 2021/10 sayılı direnme kararında belirtilen gerekçeler yerinde görülmediğinden Reddiyle, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin üçüncü bendine istinaden anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.11.2021 tarihinde üyeler ... ile ..."ın karşı oyları ve çokluğuyla karar verildi.


KARŞI OY

Dairemizin sayın çoğunluğu ile ihtilafa düştüğümüz husus, olay günü mağdurenin çalıştığı mobilya mağazasına giden komşu işyerinin sahibi sanığın, gezme bahanesiyle işyerinin üst katına birlikte çıktığı mağdureye arkadan sarılarak göğüslerini tutmasının ardından önden sarılarak omuzlarını sıkması ve daha sonra elini tutarak kıyafeti üzerinden kendi cinsel organına dokundurtması ve mağdurenin ağlayarak tepki vermesi üzerine eylemini sonlandırması şeklindeki fiziksel temas içeren sanığın mağdureye yönelik sabit kabul edilen eyleminin sarkıntılık mı yoksa basit cinsel saldırı mı olduğu hususudur.
Sanığın eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleştiğinin kabulü halinde sarkıntılık suçu oluşacaktır. Sanığın olay anı itibariyle herkese açık bulunmayan ve kimsenin olmadığı yerde mağdureye arkadan sarılarak erojen bölgesini olan göğüslerini tutma, önüne geçerek cinsel amaçla omuzlarını tutma ve devamında sanığın erojen bölgesi olan penisini mağdura tutturması hareketlerinin tek dokunuşlu ani ve kesintili olmadığı gibi herbiri sarıkıntılık olan birden çok hareketin süreklilik arzettiği, sanığın temadi eden eyleminin kendi iradesi değil mağdurenin ağlayarak tepki göstermesi üzerine sonlandırdığı nazara alındığında cinsel arzularını tatmine yönelik eylemin sarkıntılık düzeyinde kalan çocuğun basit cinsel istismarı suçu boyutunu aştığı ve çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu görüşünde olduğumuzdan sayın çoğunluğun görüşüne iştirak edilmemiştir.