Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10218 Esas 2019/7673 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/10218
Karar No: 2019/7673
Karar Tarihi: 25.06.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10218 Esas 2019/7673 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından taksirle yaralama suçundan mahkumiyet kararı verilen bir sanığın temyiz başvuruları reddedilmiştir. Ancak, temel ceza belirlenirken kanunda belirtilen \"failin güttüğü amaç ve saik\" gerekçesi göz ardı edilmiştir. Bu durum kanuna aykırıdır ve hüküm 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA karar verilmiştir. Ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen konularda hüküm düzeltilecek ve onanacaktır. Mahkeme Kararı'nda TCK'nın 89/1, 62/1, 61/1 (f-g) maddeleri geçmektedir. TCK'nın 89/1 maddesi taksirle işlenen suçları düzenlemektedir. 62/1 maddesi ise taksir ile ıslah edilebilecek suçlardan bahsetmektedir. 61/1 (f-g) maddeleri ise temel ceza belirlenirken failin güttüğü amaç ve saiklerin gözetilmesini belirlemektedir.

12. Ceza Dairesi 2017/10218 E. , 2019/7673 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yargılama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sanığın beraat etmesi gerektiğine yönelik, mahalli Cumhuriyet savcısının ise çıkığın kırık sayılması gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında temel ceza belirlenirken, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (f-g) bentlerinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. fıkrasınındaki “suçu işlemesindeki sebep ve saikler” ibaresinin hükümden çıkarılmak suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.