Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4137 Esas 2017/635 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4137
Karar No: 2017/635
Karar Tarihi: 06.02.2017

Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4137 Esas 2017/635 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, vergi usul kanununa muhalefet suçu işlendiği tespit edilmiş ve sanık mahkum edilmiştir. Ancak, temyizde sanık müdafiinin ileri sürdüğü bazı itirazlar kabul edilmiştir. İlk olarak, cezanın belirlenmesinde temel cezanın yukarıda belirtilen ilkelere göre belirlenmesi gerektiği, ancak orantılılık ilkesinin zedelenmesi nedeniyle temel cezanın üst sınırdan belirlendiği tespit edilmiştir. İkinci olarak, koşullu salıverilme tarihine kadar sadece sanığın alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden haklarının korunması gerektiği, ancak bu koşulun dikkate alınmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 61. ve 3. maddeleri (cezanın belirlenmesi)
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (koşullu salıverilme hakları)
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi (bozulma sebepleri)
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi (kararın bozulması ve yeniden yargılama)

11. Ceza Dairesi 2016/4137 E. , 2017/635 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesinde yer alan hakim somut olayda; suçun işleniş biçimini, suçun işlenmesinde kullanılan araçları, suçun işlendiği zaman ve yeri, suçun konusunun önem ve değerini, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığını, failin kast veya taksire dayalı kusurunun ağırlığını ve failin güttüğü amaç ve saiki göz önünde bulundurarak, işlenen suçun kanunî tanımında öngörülen cezanın alt ve üst sınırı arasında temel cezayı belirler ve 3. maddesinde yer alan suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur hükümleri uyarınca temel cezanın yukarıda sayılan ilkelere göre belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, orantılılık ilkesini zedeleyecek şekilde temel cezanın üst sınırdan belirlenmesi,
2- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar diğer haklar yönünden infazın tamamlanmasına kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.02.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.