Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/12019 Esas 2019/7664 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 51. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin eksik inceleme ile karar verildiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü sanığın sevk ve idaresindeki aracı ile, bölünmüş, iki şeritli 12 m genişliğe sahip düz eğimsiz üç yönlü T kavşakta seyir halinde iken; yaya kaldırımı üzerinden geriye manevra yaptığı esnada aracının arka kısmı ile yolun karşısına geçmekte olan katılana çarpması sonucu meydana gelen olayda, bilinçli taksir koşullarının bulunduğunun ve sanık hakkında TCK"nın 22/3. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi; yine olay nedeniyle katılanın yaşamını tehlikeye sokmayacak, hayat fonksiyonlarına ağır ve 5. derece etkili birden çok kırık meydana gelecek şekilde yaralanması yanında, 23.01.2015 tarihli adli tıp raporunda; şahsın duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması veya yitirilmesi niteliğinde olup olmadığı hususunun belirlenebilmesi için olay tarihinden onsekiz ay sonra yapılacak kontrol muayeneleri sonucunda değerlendirilebileceği hususu belirtilmesine rağmen, temel cezanın tayini sırasında değerlendirilmesi gereken bu hususa ilişkin kesin rapor alınması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının ertelenmesine karar verilirken," 5237 sayılı TCK’nın 51/7. maddesi uyarınca denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi ve kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezasının kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verilmesi" gerektiği halde yazılı şekilde "Sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlemesi halinde cezasının aynen infazına" karar verilmesi ve TCK"nın 51/8. maddesi uyarınca denetim süresini iyi halli olarak geçirdikleri takdirde, cezalarının infaz edilmiş sayılacağının kararda belirtilmemesi,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1.paragrafındaki “sanığın güttüğü amaç ve saiki” ibaresinin hükümden çıkarılması ile hükmün 7.paragrafının hükümden çıkarılarak yerine yeni bir paragraf eklenerek “5237 sayılı TCK’nın 51/7. maddesi uyarınca denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin ve TCK"nın 51/8. maddesi uyarınca denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği takdirde, cezanın infaz edilmiş sayılacağının sanığa bildirilmesine” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 25/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi