Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 73 ve CMK"nın 223/8. maddesi gereği düşme

Taksirle yaralama suçundan sanığın mağdur ..."ye yönelik eylemi nedeniyle davanın şikayet yokluğu nedeniyle düşürülmesine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/5. maddesinde yer alan, "Taksirle yaralama suçunun soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlıdır. Ancak, birinci fıkra kapsamına giren yaralama hariç, suçun bilinçli taksirle işlenmesi halinde şikâyet aranmaz." şeklindeki düzenleme karşısında, somut olayda beşinci fıkra kapsamına girecek şekilde bilinçli taksir halinin gerçekleşmediği, adli raporlar incelendiğinde, olay nedeniyle basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde yaralanan mağdur ..."nın, hastaneye bilinci açık olarak geldiği, olay günü alınan 09.12.2012 tarihli ilk beyanında olayı ayrıntıları ile anlatıp yaralanmasına sebep olan araç sürücülerinden şikayetinin olmadığını beyan etmiş olması karşısında; sanığın eyleminin TCK"nın 89/1. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu, bu doğrultudaki Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 12.10.2016 gün ve 2015/14163 E- 2016/11818 K sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, sanığın, mağdur ..."ye yönelik eylemi nedeniyle verilen düşme kararının usul ve yasaya uygun olup; mağdur ... mirasçılarının kovuşturma aşamasında vekilleri aracılığı ile şikayetçi olup katılma talebinde bulunması üzerine verilen katılma kararı usulsüz olup bu sıfatla hükmü temyiz hakları da bulunmadığından 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca katılanlar vekilinin temyiz isteminin isteme uygun olarak REDDİNE; 25/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.