MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, izin ücreti, ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 09/08/2005-03/08/2012 tarihleri arasında davalı iş yerinde 1.500 TL net ücret ile 08:30-18:30 saatleri arasında çalıştığını, fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini, davacının bu nedenle zor durumda kaldığını, ücretlerinin de zamanında ödenmediğini, SGK bildirimlerinin gerçek ücret üzerinden yapılmadığını, bu nedenlerle iş akdinin davacı tarafından 03.08.2012 tarihinde haklı olarak fesih edildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, ücret alacağı ve yıllık izin ücretinin davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 19.07.2012 tarihinde sunduğu istifa dilekçesi ile iş akdini sonlandırdığını, kıdem tazminat hakkı olmadığını, davacının herhangi bir ücret alacağının bulunmadığını, ücretlerinin zamanında ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosya içeriğine göre, davacının davalı işyerinde 09.08.2005-03.08.2012 tarihleri arasında çalıştığı anlaşılmaktadır. Buna göre işçilik alacaklarının 6 yıl 11 ay 25 günlük hizmet süresi üzerinden hesaplatılıp hüküm altına alınması gerekirken, davacının 7 yıl 11 ay 25 gün çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapan bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulması hatalıdır.
3-Hükmedilen miktarların “net” mi yoksa “brüt” mü olduğunun hüküm fıkrasında belirtilmemesinin hükmün infazında tereddüt yaratacağının düşünülmemesi de hatalı olup, ayrı bir bozma sebebidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.