Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/7800 Esas 2014/3966 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İzmir 11. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 31/01/2013
NUMARASI : 2012/240-2013/77

Davacı B.. K.. vekili Avukat F.. D.. tarafından, davalı E.. K.. aleyhine 16/03/2012 gününde verilen dilekçe ile kişisel eşyaların aynen iadesi veya bedelinin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 31/01/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyizleri yönünden;
Dava, kişisel eşyaların aynen iadesi veya bedelinin tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı babanın evinde kalan ve kendisine verilmeyen piyanosu ile gümüş ve altın takılarının aynen iadesini veya bedellerinin tazminini istemiştir.
Davalı, eşyaları tutanakla iade ettiğini, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, davalının davacının babası olduğu, dosya arasında 15/07/2011 tarihli “tutanak” başlıklı ve üzerinde 2011/817 Esas yazılı el yazısı ile tutulan belge fotokopisi içeriğinden B.. K.."ya ait takı ve muhtelif giyim vs eşyaların teslim alındığı anlaşılmaktadır. Davacı tanıklarından davacının annesi olan Ü..K.. beyanında 2010 yılında davacının eşyaları almak istemesine rağmen davalı-babanın buna izin vermediğini belirtmiştir. Yine davacı tanığı Z.. A.. "de beyanında, davacının annesi Ümit ile davalının boşanma davasında annenin avukatı olduğunu, tutanağı imzaladığını ancak teslim edilen takıların incik boncuk olduğunu, dava konusu takıların teslim edilmediğini belirtmiştir. Davacı, eşyaları almasına izin verilmediği iddiasıyla bu davayı açmışsa da, davacının eşyaları 2010 yılında almak istediği, dosyadaki tutanağın ise 2011 yılında düzenlendiği, genel hayat deneyimleri gereğince taşınır nitelikteki takıların davacının üzerinde olduğunun kabulü gerektiği, aksinin davacı tarafça ispatlanması gerektiği takıların davalı tarafta kaldığını ispata yeterli delil dosyada bulunmadığından takılara yönelik istemin reddi gerekirken mahkemece yanılgılı değerlendirme ile takılar yönünden da davanın kabulü doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no"lu bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA, (1) no"lu bentte gösterilen nedenle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 10/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.