MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın yokluğunda verilen 13.06.2013 tarihli hükmün ev adresine 20.08.2013 tarihinde 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebliğ edildiği, ancak bu tarihte sanığın cezaevinde olması nedeniyle yapılan tebliğin geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın 09/09/2013 tarihli temyiz isteminin öğrenme tarihi itibariyle süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın 27.02.2013 tarihli oturumda şikayetçinin zararını karşılamak istediğini beyan ettiği, aynı oturumda hazır bulunan şikayetçinin, zararının nelerden ibaret olduğunun ayrıntılı olarak belirlendiği ve sanığın da o oturumda cezaevinden tahliye edilmesi nedeniyle hükmün verildiği 13/06/2013 tarihine kadar şikayetçinin zararını gidermesi için makul zamanın bulunduğu gözetildiğinde mahkemenin kabul ve değerlendirmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma isteyen düşünce benimsenmemiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 14.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.