Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13900 Esas 2020/1936 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13900
Karar No: 2020/1936
Karar Tarihi: 05.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13900 Esas 2020/1936 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, sanığın pişmanlık göstererek çaldığı malzemeleri iade etmesi sebebiyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiği, bu nedenle fazla ceza tayini yapıldığı ve sanığa 5237 sayılı TCK’nın 168/1. maddesinin uygulanması talebine karşın ek savunma hakkı verilmeden mahkumiyet kararı verilerek CMK’nın 226. maddesine aykırı davranıldığı belirtilmiştir. Bu sebeplerden dolayı hükümler bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesi ile 168/1. maddesidir.

2. Ceza Dairesi 2019/13900 E. , 2020/1936 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) Sanığın, katılanlar ... ve ...’nun işyerlerinden suça konu malzemeleri çaldıktan sonra katılan ...’ın sorması üzerine pişmanlık göstererek her iki katılanın işyerlerinden çaldığı malzemelerin yerini göstererek iadelerini sağladığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK’nın 168/1. maddesinin uygulanma koşulları oluştuğu gözetilmeden etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmek suretiyle fazla ceza tayini,
2) Kabule göre de;
İddianamede sanık hakkında her iki katılana yönelik eylemleri için 5237 sayılı TCK’nın 168/1. maddesinin uygulanması talep edildiği halde, sanığa anılan maddenin uygulanmaması ihtimaline binaen ek savunma hakkı verilmeden yazılı şekilde mahkûmiyet kararları verilerek CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafi ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 05.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.