MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi.
Katılan vekilinin temyiz dilekçesinin içeriğine göre, sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan hüküm kurulmadığı halde, bu suçtan da cezalandırılması gerektiğinden bahisle temyiz yoluna başvurulduğu ve beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı suçundan verilen hükme yönelik herhangi bir temyizin bulunmadığı gözetilerek, incelemenin sanık müdafiin temyiziyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 20.11.2007 gün ve 2007/5-142 Esas, 2007/240 sayılı Kararında belirtildiği üzere sanığın zincirleme şekilde kasten işlediği nitelikli cinsel saldırı suçunun neticesi olarak gerçekleşen ve sorumluluğu için en az taksir derecesinde bir kusurunun bulunması gereken TCK"nın 102. maddesinin beşinci fıkrasındaki suçun ağırlaşmış halinin teselsül edemeyeceği, zincirleme biçimde gerçekleşen eylemlerin 102/5. maddeden öncekiler olması nedeniyle 43. madde uyarınca yapılacak arttırımın 102/2. maddesine göre belirlenen temel ceza üzerinden 43/1. maddesi uygulanarak bulunacak miktarın, 102/5. madde ile müstakilen hükmedilen ceza süresine eklenmesi suretiyle hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde 102/5. madde ile tespit edilen 10 yıl hapis cezası üzerinden 43/1. maddesi uygulanmak suretiyle " 9 yıl 9 ay 15 gün" yerine "10 yıl 5 ay" hapis cezası belirlenmesi neticesinde fazla ceza tayini,
Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye istinaden düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, arttırım oranı konusunda mahkemenin takdirine bağlı kalınarak hüküm fıkrasındaki 43. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümdeki ""12 yıl 6 ay"" ibaresinin çıkartılarak yerine ""11 yıl 9 ay’’ ibaresinin, 62. maddenin uygulanmasına dair kısımda yer alan ""10 yıl 5 ay” ibaresinin çıkartılarak yerine “9 yıl 9 ay 15 gün” ibaresinin yazılması ve hükümde yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün çıkartılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.