Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/7184 Esas 2014/3818 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Pazar 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 18/10/2012
NUMARASI : 2009/279-2012/365

Davacı K.. Y.. vekili tarafından, davalı M.. G.."e velayeten A.. G.. aleyhine 29/05/2009 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; maddi tazminat talebinin feragat nedeniyle reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne dair verilen 18/10/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vasisi tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava haksız eyleme dayalı maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir. Mahkemece maddi tazminat isteminin feragat nedeniyle reddine, manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının 10/11/2001 tarihinde kendisini balta ile yaraladığını belirterek maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı vasisi, süresinde vermiş olduğu cevap dilekçesi ile davanın zamanaşımına uğradığını savunarak reddini istemiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden; Şavşat Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/109E. 2005/155K. sayılı dosyasıyla, davaya konu olay nedeniyle, kasden yaralama suçundan davalının cezalandırılmasına karar verildiği; hükmün, 21/05/2008 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır.
BK’nın 60/2. maddesi gereğince, zarara yol açan eylemin aynı zamanda suç sayılan bir eylemden doğması durumunda olayda uygulanacak zamanaşımı süresi, o suçun bağlı olduğu (uzamış) ceza zamanaşımı süresidir.
Yukarıda anlatılanlar ışığında; ceza davasında uygulanan 765 sayılı TCK" nın 456/2 maddesi için, aynı kanunun 102/4 maddesi gereğince 5 yıllık zamanaımı süresi öngörülmektedir. Olay 10/11/2001 tarihinde medana geldiğine göre, davanın açıldığı 29/05/2009 tarihi itibariyle ceza zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşılmıştır. Şu halde, davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmesi gerekirken, manevi tazminat isteminin kısmen kabulü doğru görülmemiş ve bu yön bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 06/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.