Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından  düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklının rehin açığı belgesine dayanarak 21.03.2011 tarihinde borçlu hakkında başlattığı haciz yolu ile icra takibinde; İİK’nun 89. maddesine göre, 31.05.2011 tarihinde  gönderilen haciz ihbarnamesi ile Garanti Bankası A.Ş. Demetevler Şubesi nezdinde bulunan borçluya ait mevduatın haczine karar verildiği ve 3. kişi bankanın haciz ihbarnamesine itirazda bulunmaksızın icra takip dosyasına borçluya ait 7.065,10 TL’sini, 25.08.2011  tarihinde gönderdiği görülmektedir. Alacaklı vekilinin, sözkonusu bu paranın ödenmesi isteminin,  icra müdürlüğünce; İİK’nun 103. maddesi uyarınca borçlu şirkete haciz varakası tebliğ edilmesinden sonra itiraz olmadığı takdirde paranın ödenmesine karar verilerek reddedildiği, alacaklı banka tarafından, icra müdürlüğü’nün anılan bu  kararının şikayet konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
 İİK’nun 152/1. maddesinde; rehin, satış isteyenin alacağına derece itibariyle rüçhanı olan diğer rehinli alacakların tutarından fazla bir bedelle alıcı çıkmamasından dolayı satılamazsa  veya satılıp da tutarı takip olunan alacağa yetmezse, alacaklıya bütün veya geri kalan alacağı için bir rehin açığı belgesi verileceği; aynı yasa maddesinin 3. fıkrasında ise alacaklının, satış yapılmamışsa artırma gününden, satış yapılması halinde satışın kesinleşmesi tarihinden itibaren bir sene içinde   bu belgeye dayalı olarak  haciz yolu ile takip talebinde bulunulursa yeniden icra veya ödeme emri tebliğine gerek olmadığı öngörülmüştür.
  O halde mahkemece; rehin açığı belgesi düzenlenen Ankara 25. İcra Müdürlüğü’nün 2010/5121 Esas sayılı icra takip dosyası getirtilip incelenerek, yukarıda  açıklanan İİK’nun 152/3. maddesi hükmüne göre borçluya, icra veya ödeme emri tebliğinin gerekip gerekmediği belirlenerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken,  eksik inceleme ile yazılı şekilde sonuca gidilmesi ve şikayetin reddine karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklının  temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15/10/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.