Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/22004 Esas 2018/13090 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Mahkeme, temyiz edilen kararın kesinlik sınırı altında kalması sebebi ile, davacı vekilinin temyiz istemini 24.02.2016 tarihli ek kararı ile reddetmiştir. Temyiz isteminin reddine ilişkin verilen ek karar davacı tarafça süresi içerisinde temyiz edilmiştir. Her ne kadar dava dilekçesinde talep edilen tutar temyiz kesinlik sınırının altında ise de, fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak açılan davada bilirkişi raporu ile belirlenen alacak miktarı temyiz kesinlik sınırını aştığından, hüküm altına alınan miktarın kesinlik sınırında kaldığının kabulü isabetli olmamıştır. Bu sebeple mahkemenin temyiz isteminin reddine ilişkin verdiği 24.02.2016 tarihli ek kararın ortadan kaldırılmasına karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davacının işçi olarak çalıştığı davalı şirkette iş akdini sonlandırdıktan sonra ertesi gün dava dışı ..."da 5393 sayılı Belediye Kanunun 49. maddesi kapsamında sözleşmeli personel olarak çalışmaya başlamasıyla aslında kurum içi statü değişikliği yapıldığı, çalışma ilişkisinin aralıksız devam ettiği, esasında iş ilişkisinin başından itibaren işvereninin ... olduğu, bu nedenle gerçekleşmiş bir fesih işlemi olmadığından kıdem tazminatı isteminin reddine karar verilmesinin yerinde olduğunun anlaşılmasına göre, sonucu bakımından doğru olan kararın bu gerekçe ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 24/05/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.