5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/11679 Esas 2020/11373 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11679
Karar No: 2020/11373
Karar Tarihi: 24.09.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/11679 Esas 2020/11373 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel bir Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Temyiz başvurusunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihi göz önünde bulundurularak dosya incelenmiştir. Dosya incelenirken, Tebligat Kanunu'nun 10. maddesine eklenen hüküm dikkate alınmıştır. Buna göre, bilinen son adres tebligata uygun değilse veya tebligat yapılamıyorsa, muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi son bilinen adres olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır. Bu hüküm uyarınca, sanığın savunması sırasında bildirdiği adrese öncelikle uygun tebligat yapılması gerekmektedir. Ancak doğrudan sanığın MERNİS adresine gönderilen tebligat usulsüzlük taşımaktadır. Bu nedenle, sanığın temyiz hakkı kısıtlandığından, usulüne uygun tebligat yapılmadan verilen kararın özetlenmesi yapılmıştır. Kanun maddeleri ise şunlardır: Tebligat Kanunu'nun 10, 21/1 ve 21/2. maddeleri; 5607 Sayılı Kanun.

19. Ceza Dairesi 2019/11679 E. , 2020/11373 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesine 11/01/2011 tarih ve 6099 sayılı Kanun"un 3. maddesi ile eklenen “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır” hükmü nazara alındığında, sanığın aynı zamanda MERNİS adresi de olan ve kovuşturma aşamasındaki savunmasında bildirdiği adrese öncelikle Tebligat Kanunu’nun 10. ve 21/1. maddelerine uygun tebligat çıkartılarak tebliğ yapılamaması halinde aynı adrese “MERNİS” ibareli tebligat çıkartılması gerekirken doğrudan sanığın MERNİS adresine Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre yapılan gerekçeli karar tebligatı usulsüz olup sanığın hakkındaki kararı temyiz hakkı kısıtlandığından sanığa usulüne uygun tebligat yapılması sağlandıktan sonra hükmü temyiz etmesi ve gerekmesi halinde ek tebliğname de düzenlenilerek dosyanın incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE 24/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.