Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/36209 Esas 2016/8625 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacılar vekilinin; davacıların murisi ..."ın 01/09/2006 - 23/04/2013 tarihleri arasında davalı kuruma ait işyerinde; taşeron şirketler nezdinde temizlik görevlisi olarak çalıştığını ve vefatı nedeniyle iş akdinin son bulduğunu ileri sürülerek fazlaya dair haklar saklı kalmak kaydıyla; 9.000,00TL kıdem tazminatının faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili müteveffa işçinin, hizmet alım işini yürüten yüklenici şirketin işçisi olduğunu, bu nedenle davalı kuruma husumet yöneltilmeyeceğini, ayrıca davacı mirasçıların hukuki menfaatlerin bulunmadığı savunularak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davacılar murisinin davalı Bakanlığa ait işyerinde değişen alt işverenler nezdinde çalıştığı, iş sözleşmesinin ölüm nedeniyle sona erdiği bu nedenle davacılar murisinin kıdem tazminatına hak kazandığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı ... temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.


2- Davalı Bakanlığın harçta muaf olmasına rağmen aleyhine harca hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bu husus bozma sebebi ise de, söz konusu hatanın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK’nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK"nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının 2 ve 3 numaralı bentlerin çıkarılarak yerlerine;
“2- Davalı Bakanlık harçtan muaf olduğundan hakkında harca hükmedilmesine yer olmadığına, davacı tarafından yatırılan 153,70 TL harcın isteği halinde davacılara iadesine,
3- Davacının yaptığı harçlar hariç 397,75 TL yargılama giderinden kabul ve redde göre 322,23 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacılara verilmesine, kalan miktarın davacılar üzerinde bırakılmasına” bentlerinin eklenmek suretiyle hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.