MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : 1-Sanık ... hakkında;TCK’nın 155/2, 43/1, 62/1, 52/2, 53, 51. maddelerigereğince mahkumiyet
2-Sanık ... hakkında; beraat

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanık ..."ın mahkumiyetine ilişkin hüküm ile sanık ..."ün beraatine ilişkin hüküm; katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ...’un katılan şirkette şoför olarak çalıştığı dönem içerisinde şirkete ait.... plakalı kamyonu şirket çalışanı tanık Hayri’den ev eşyası taşıyacağını belirterek aldığı ve iade etmediği daha sonra şirkete ait iki adet ... plakalı ve... plakalı kamyonları bulunduğu otoparktan alarak diğer sanıkla fikir ve eylem birliği içerisinde katılan şirkete teslim etmeyerek şirketin zararına sebebiyet verdikleri bu şekilde atılı suçu işledikleri iddia olunan olayda;
1-Sanık ... hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan verilen beraat hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık, katılanlar ve tanıkların beyanları ile dosya kapsamına göre, mahkemece sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olmaması gerekçelerine dayanan beraat hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, sanığın yüklenen suçu işlediğinin sabit olmaması gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin atılı suçun sübut bulduğuna dair temyiz itirazının reddiyle, beraate ilişkin hükmün ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Sanığın ikrara yönelik savunması, katılanlar ve tanıkların beyanları ile dosya kapsamına göre, mahkemece suçun sanık tarafından işlendiği sabit olması gerekçesine dayanan mahkumiyet hükmünde bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 Sayılı TCK"nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin kullanılmasına ilişkin yasaklama hükmü uygulanamayacağı hususunun gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun"un 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, fakat, bu aykırılığın yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasındaki TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların "sanığın 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesi uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (a-b-c-d-e) bentlerinde yer alan haklardan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, ancak TCK.nun 53/3. maddesi gereğince hapis cezası ertelenen sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından yoksun bırakılmasına yer olmadığına" şeklinde değiştirilmesi suretiyle hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.