Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/30365 Esas 2017/2896 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/30365
Karar No: 2017/2896
Karar Tarihi: 14.03.2017

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/30365 Esas 2017/2896 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan ve hırsızlık suçundan mahkumiyet hükümleri verilmiştir. İlk suç için direk hüküm verilen adli para cezasının miktarına göre temyiz mümkün değildir ve müdafiinin temyiz isteği reddedilmiştir. İkinci suç için ise Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı doğrultusunda hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilerek temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesidir.

2. Ceza Dairesi 2014/30365 E. , 2017/2896 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanıklar müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II- Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 14/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.