Güveni Kötüye Kullanma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/8573 Esas 2016/1044 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8573
Karar No: 2016/1044
Karar Tarihi: 03.02.2016

Güveni Kötüye Kullanma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/8573 Esas 2016/1044 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık güveni kötüye kullanma suçundan mahkum edilmiştir. Karar temyiz edilmek istenmiştir ve dosya incelenerek sanığa gerekçeli kararın tebliğ edildiği belgesinin bulunmaması ve iddianamenin tebliğ edilmiş olmasına rağmen tarih belirtilmemesi üzerine yapılan incelemeler sonucunda, temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu belirlenmiştir. Ancak mahkeme kararı, sanığın yargılama sırasındaki savunmasında aldığı parayı iade etmek istediğine dair dilekçesi nedeniyle yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varmıştır. Ayrıca, sanık hakkında hak yoksunluklarına karar verilmesi nedeniyle Anayasa Mahkemesi tarafından bazı bölümleri iptal edilen 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bunun yanı sıra, gerekçeli karar başlığında suç tarihi yanlış yazılmıştır. Bu sebeplerle, hükmün isteme aykırı olarak bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı TCK'nın 168. maddesi (etkin pişmanlık), 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (hak yoksunluklarına hükmedilmesi) ve Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı (5237 sayılı TCK'nın bazı maddelerinin iptali).

22. Ceza Dairesi 2015/8573 E. , 2016/1044 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni Kötüye Kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığa gerekçeli kararın tebliğ edildiğine dair dosyada herhangi bir belgenin bulunmaması, tebliğ olunan 20.04.2010 tarihli tebligat belgesi üzerinde ise iddianamenin tebliğ edildiğinin belirtilmesi karşısında, temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın yargılama aşamasındaki 20.10.2009 tarihli savunmasında, katılanın kasasından aldığı parayı daha sonra ödediğini söylediği ancak katılanın 08.03.2010 tarihli duruşmada sanığın almış olduğu 1910 TL parayı iade etmediğini belirtmesine rağmen, hükümden sonra Bakırköy Asliye Ceza Mahkemesi"ne verdiği 14.07.2011 havale tarihli dilekçesinde; sanığın olaydın sonra parayı iade etmek istediğini, o anın kızgınlığı ile kabul etmediğini, sanığın yakınları tarafından zararının giderildiğini belirtmesi karşısında, katılanın yeniden dinlenerek zararının tazmin edilip edilmediği, edilmiş ise tarihi araştırılarak sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun tartışılmaması,
2-Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı ile anılan maddenin bazı bölümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme zorunluluğu,
3-25.03.2008 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında yanlış yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.