Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin eksik inceleme yapıldığına, kusura ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanık hakkında belirlenen 1 yıl 8 ay süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesinde netice cezaya esas gün tam sayısı ve uygulama maddeleri tam gösterilmeyerek CMK"nın 232/6. maddesine; adli para cezasının taksitlendirilmesinde ise TCK"nın 52. maddesine aykırılığa yol açılması; Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı yasanın 322 nci maddesi uyarınca, hüküm fıkrasının netice cezanın belirlendiği (4.) maddesinin hükümden çıkarılarak yerine "Sanığa verilen hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 49/2. madde ve fıkrası uyarınca uzun süreli olsada sanığın taksirli yaralama suçundan mahkum olması nedeniyle, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler dikkate alınarak TCK"nın 89/4. maddesi uyarınca belirlenen hapis cezasının para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 605 gün karşılığı adli para cezasına çevrilmesine, TCK 50/1-a ve 52/2. maddeleri gereğince bir günlüğü taktiren 20,00 TL üzerinden paraya çevrilerek sanığın 12..100.00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 24/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.