Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/2277 Esas 2018/6521 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın, müşteki yolda yürüdüğü sırada arkasından yanaşıp kolunda takılı vaziyette olan çantayı çekip almaya çalıştığı sırada müştekinin kolunu bükerek çantayı vermemek için direndiği, sanığın daha sert bir hamle yapıp çantayı çekiştirerek alması şeklindeki eylemde, sanık tarafından kullanılan cebirin eylemi yağma suçuna dönüştürecek dereceye vardığı yönünde dosyada delil bulunmadığı, olayın hemen akabinde müştekinin adli raporunun alınmamış olduğu, elde veya üstte taşınan eşyanın çekip alınması suretiyle hırsızlık suçunun içeriğinde belirli bir oranda (eşyayı çekip almak için gerekli olan) güç kullanımına suçun niteliği gereği izin verildiğinin anlaşıldığı, sanığın da tüm dosya kapsamından müştekiye karşı doğrudan bir müdahale ya da cebir kullanmayıp suça konu eşyaya ve bu eşyayı çekip almaya yönelik bir güç uyguladığının anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin yağma suçunu oluşturduğundan bahisle bozma isteyen tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Soruşturma aşamasında sanığın, müştekiye ait suça konu çantayı attığı yeri gösterip çanta içinde bulunan 60,00 TL para dışındaki eşyaların müştekiye iadesini sağladığının anlaşılması karşısında, müştekiye kısmi iade nedeniyle sanığın etkin pişmanlık hükümlerinden yararlanmasına rıza gösterip göstermediği sorularak sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/1-4. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Kabule göre de; T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedeni bu yönden yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 07/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.