Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/117 Esas 2017/552 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Beraat, Direnme

02.12.2016 gün ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna; (1) Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay ceza daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir. (2) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Yargıtay Ceza Genel Kurulunda bulunan dosyalar kararına direnilen daireye gönderilir. (3) Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir" biçiminde geçici 10. madde eklenerek direnme üzerine gelen, halen Ceza Genel Kurulunda bulunan ve henüz karara bağlanmamış olan dosyaların da kararına direnilen daireye gönderileceğinin belirtilmiş olması nedeniyle, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nca Dairemize gönderilen dosya yeniden okunarak gereği görüşülüp düşünüldü;
Mahkemece sanığın mühür bozma suçunu işleme kastının sübut bulmadığı gerekçeleriyle önceki hükümde direnilmiş ise de;
Ceza Genel Kurulunun süreklilik kazanmış uygulamalarına göre, şeklen ısrar kararı verilmiş olsa dahi;
a) Bozma kararı doğrultusunda işlem yapmak,
b) Bozma kararı doğrultusunda tartışılması gereken hususları tartışmak,
c) Bozma sonrasında yapılan araştırmaya, incelemeye, toplanan yeni kanıtlara dayanmak,
d) İlk kararda yer almayan ve daire denetiminden geçmemiş bulunan yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurmak ya da sonradan yürürlüğe giren ve lehte hükümler içermesi nedeniyle gözetilen yeni bir yasa uyarınca hüküm oluşturması hallerinde verilen karar direnme niteliğinde olmayıp, bozmaya eylemli uyma sonucu verilen yeni hüküm niteliğindedir.
Bu nedenle dosyanın yapılan incelemesinde mahkemece verilen ilk beraat hükmünde mühürleme tutanağının sanığa tebliğ edilmediği bu haliyle elde edilen delillerin mahkumiyet için yeterli olmadığı gerekçesine dayanılmışken, bozma ilamı sonrasında verilen direnme kararının gerekçesinde ise sanığın sosyal nedenlerle elektriği açıp kullanmasında suç kastının oluşmadığı gerekçesine dayanıldığı; bu haliyle direnme kararında ilk kararda yer almayan ve daire denetiminden geçmemiş yeni gerekçe ile hüküm kurulmuş olduğundan yeni hüküm olarak kabulü ile yapılan incelemede;
Mühürleme ve fek tutanaklarına göre işlem yapılan adresin bir ticari işletmeye ait olduğu sabit olmasına karşın, direnme kararının dayandığı gerekçede mühürleme işlemi yapılan yerin mesken olduğu, 2 çocuğun bulunduğu evde elektriklerin kesilmesinin hayatı olumsuz etkileyeceği yönündeki tespitlerin dosya ile bağdaşmadığı anlaşılmakla; 17.09.2014 tarihli bozma ilamında belirtilmiş olduğu gibi sanığın savunmasında mühürlemeden haberi olmadığını ve elektriğinde kesilmediğini savunması, tespit tutanağında ise elektriğin kesildiğinin belirtilmesi karşısında; tutanaklarda adları geçen mümziler dinlenip, sanığın hukuki durumu belirlenerek sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken eksik araştırma ve sanığın suç kastı bulunmadığı gerekçesiyle beraat kararı verilmesi
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.02.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.