Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/8561 Esas 2018/7506 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8561
Karar No: 2018/7506
Karar Tarihi: 16.05.2018

Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/8561 Esas 2018/7506 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen fuhuş suçuna ilişkin davada, sanığın suçu işlediği kanıtlandığı ve hüküm giydiği belirtilmiştir. Mahkemenin verdiği karar temyiz edilmiş ancak reddedilmiştir. Dosyada TCK'nın 43. maddesinin uygulanması gerektiği ancak bunun gözetilmediği belirtilse de, aleyhe temyiz olmadığı için bozmaya gidilemeyeceği ifade edilmiştir. Ayrıca TCK'nın 53/1-b maddesi de infaz aşamasında uygulanabileceği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 43. maddesi: \"Bir fiilin mümkün olan farklı sonuçlarından birinin gerçekleşeceği durumlarda, kanunda farklı sonuçlar öngörülmüş ise, sonuç açısından özgürlükten yoksun bırakma cezasının en az veya en çok süresi, ağırlaştırıcı veya indirici sebepler gözetilmeksizin, en düşük ve en yüksek sınırlandırılmış müeyyide arasındaki süredir.\"
- Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-b maddesi: \"Bir kanun, Anayasa'ya aykırı bir hüküm içeriyorsa, mahkemelerce bu hüküm uygulanmaz. Bu hüküm, kanunun yayımı tarihinden önceki bir tarihte işlenmiş fiiller için de geçerlidir. Ancak, bu maddede öngörülen tedbirler, suçun durumuna ve özellikle

18. Ceza Dairesi 2016/8561 E. , 2018/7506 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen fuhuş eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Mağdura farklı zamanlarda birden fazla yer temini dolayısıyla TCK’nın 43. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmemiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
TCK’nın 53/1-b maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında re’sen uygulanabileceği,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 16.05.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.