Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma sanık ile suça sürüklenen çocuklar - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/11011 Esas 2021/1398 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11011
Karar No: 2021/1398
Karar Tarihi: 23.02.2021

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma sanık ile suça sürüklenen çocuklar - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/11011 Esas 2021/1398 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı eylemi reşit olmayanla cinsel ilişki olarak kabul edilerek bu suçtan mahkumiyeti ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraat ettiğini ve suça sürüklenen çocukların atılı suçlardan beraat ettiklerini belirtti. İlk derece mahkemesinin verdiği beraat hükümlerinin usul ve kanuna uygun bulunduğunu ve temyiz talebinin reddedildiğini açıkladı. Ancak, sanığın işlediği reşit olmayanla cinsel ilişki suçuyla ilgili olarak 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki 5237 sayılı TCK'nın 104/1. maddesi uyarınca öngörülen cezanın üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirdiğini, bunun ardından 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile iptal edildiğini belirtti. Bu nedenle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğini ve kararın bozulması gerektiğini açıkladı. Kanun maddeleri olarak ise 5237 sayılı TCK'nın 104/1. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 251. ve 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendi ve 31. maddesi ile Anayasa Mahkemesi'nin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı gösterildi.

14. Ceza Dairesi 2016/11011 E. , 2021/1398 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanık ile suça sürüklenen çocuklar)
HÜKÜM : Suça sürüklenen çocukların atılı suçlardan beraatlerine, sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı eylemi reşit olmayanla cinsel ilişki kabul edilerek bu suçtan mahkumiyeti ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuklar haklarında atılı suçlardan ve sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerin incelemesinde;
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükümleri usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık hakkında reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Sanığın işlediği kabul edilen eylemin suç tarihi itibarıyla lehe sayılıp, 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki 5237 sayılı TCK"nın 104/1. maddesinde düzenlenen reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturup, öngörülen cezanın üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisi ile katılan mağdure vekilinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.