Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/11342 Esas 2017/537 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında: beraat
Sanık ... hakkında: mahkumiyet

1- Sanıkların yetkilisi olduğu ... San... Ltd. şirketinin sahte fatura kullandığının iddia edildiği ancak; mütalaa, vergi suçu raporu ve eklerine göre sanıkların 2005 ve 2006 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemesi nedeniyle ihbarda bulunulduğu, sahte fatura kullanma suçu yönünden dava şartının bulunmadığı görülmekle; sanıkların sahte fatura düzenleme suçu yönünden dava açılması için suç duyurusunda bulunularak dava açıldığı takdirde eldeki dosya ile birleştirilmesi, sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanununun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi karşısında 2005,2006 yılına ait fatura ayrıntılarının Vergi Dairesi"nden sorularak kanaat oluşturacak sayıda her yıla ait fatura aslı ya da onaylı suretinin istenerek dosya arasında bulundurularak, sanıklardan ...’nın şirkette sahte fatura düzenlendiği konusunda bilgisi olmadığı ve kendisinin fatura düzenlemediğine dair savunması, sanık ...’in ise şirketle ilgili hiçbir belgeyi imzalamadığına dair savunmalarının doğruluğunun tespiti için şirketin kuruluş belgeleri ile suça konu faturaları üzerindeki imzaların sanıkların eli ürünü olup olmadıklarına dair alanında uzman bilirkişi kurullarına inceleme yaptırılarak rapor alınması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekili ile sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 31.01.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.