Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için  Tetkik Hakimi  tarafından  düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı tarafından bonoya dayalı olarak başlatılan kambiyo senetlerine mahsus haciz yoluyla takibe karşı borçlunun, İİK.nun 83/a.maddesi gereğince muvafakatinin geçerli olmadığını belirterek emekli maaşına konulan haczin kaldırılması istemi ile icra mahkemesine başvurduğu, mahkemece, 04/06/2010 tarihinde haciz sırasında kendi iradesi ile muvafakat ettiği gerekçesi ile şikayetin reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
5510 Sayılı Yasanın 93.maddesi "Bu kanun gereğince sigortalılar ve hak sahiplerinin gelir, aylık ve ödenekleri, sağlık hizmeti sunucularının Genel Sağlık Sigortası hükümlerinin uygulanması sonucu kurum nezdinde doğan alacakları, devir ve temlik edilemez. Gelir, aylık ve ödenekler 88.maddeye göre takip ve tahsili gereken alacaklar ile nafaka borçları dışında haczedilemez."
5510 Sayılı Yasanın 93.maddesinde değişiklik getiren ve 28/02/2009 tarihinde yürürlüğe giren 5838 sayılı Yasanın 32/2-b maddesi gereği, "Bu fıkraya göre haczi yasaklanan gelir, aylık ve ödeneklerin haczedilmesine ilişkin talepler, borçlunun muvafakati bulunmaması halinde, icra müdürü tarafından  reddedilir." Bu düzenleme usule değil, esasa ilişkin olup, İİK.nun 83/a maddesi karşısında özel hüküm sayılır ve öncelikle tatbik edilir. İİK.nun 83/a maddesine göre daha özel düzenleme içerdiğinden, takibin kesinleşmiş olması şartıyla 28/02/2009 tarihi ve sonrasında artık borçlunun 5510 Sayılı Yasanın 93.maddesi kapsamındaki gelir-aylık ve ödeneklere ilişkin hacze muvafakati geçerli olacaktır.
Somut olayda, alacaklı tarafından Konya 1.Sulh Hukuk Mahkemesinden 28/05/2010 tarih ve 2010/472 D.İş sayılı ihtiyati haciz kararı alınarak 28/05/2010 tarihinde bonoya dayalı kambiyo senetlerine mahsus haciz yoluyla takibe başlandığı, 04/06/2010 tarihinde borçlunun adresinde yapılan ihtiyati haciz sırasında borçlunun, emekli maaşının tamamının kesilmesine muvafakat ettiği,  ödeme emrinin ise 14/06/2010 tarihinde tebliğ edildiği görülmektedir. Borçlunun muvafakati, her ne kadar,  28/02/2009 tarihinde yapılan değişiklikten sonra ise de, takibin kesinleşmesinden önce olup, yukarıda da açıklandığı üzere geçerli değildir.
O halde, mahkemece, şikayetin kabulü ile haczin kaldırılmasına karar verilmesi gerekirken takibin kesinleşmesinden önceki muvafakatin geçerli olmadığı hususu gözardı edilerek şikayetin reddine dair hüküm kurulması isabetsizdir.
Öte yandan HMK’nun 297. maddesinin (1). fıkrası gereği hükümde “Türk Milleti Adına” ibaresi ile “gerekçeli kararın yazıldığı tarihin” yer alması zorunlu olup, kanunun bu emredici hükmüne aykırı davranılması da doğru bulunmamıştır.
SONUÇ  : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,  12/10/2012  gününde oybirliğiyle karar verildi.