
Esas No: 2016/16411
Karar No: 2018/6920
Karar Tarihi: 08.05.2018
Hırsızlık - işyeri dokunulmazılğının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/16411 Esas 2018/6920 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazılğının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın tekerrüre esas hükümlülüğü bulunduğu halde, hakkında TCK"nın 58. maddenin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Müştekinin işyerinden 150 TL parasının çalındığı, sanığın aşamalardaki savunmasında yakalandığı sırada üzerinden çıkan ve emanete alınıp bankaya yatırılan 310,75 TL paranın kendisine ait olduğunu belirtmesi ve söz konusu paranın müştekiye ait olduğuna dair bir delilinde bulunmadığı, müştekinin zararını da kovuşturma aşamasında ayrıca giderdiğinin anlaşılması karşısında; söz konusu paranın sanığa iadesi yerine müştekiye iadesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından 310,75 TL paranın iadesine ilişkin 4 nolu bentten “müştekiye” ibaresinin çıkarılarak yerine “sanığa” ibaresinin yazılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın tekerrüre esas hükümlülüğü bulunduğu halde, hakkında TCK"nın 58. maddenin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak,
Sanığın 06.06.2013 tarihli oturumda zararı gidermek için süre istediği ve aynı oturumda müşteki şikayetten vazgeçerek zararının ödendiğini belirtmesi karşısında; sanık hakkında TCK"nın 168/2. maddesinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 08.05.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.